Achter het boek: Interview met Marie-Louise Klomp over Homoseksualiteit is geen keuze

Mijn recensie van “Homoseksualiteit is geen keuze” is hier te lezen.

Marie-Louise Klomp - Omdat de natuur anders besliste

In Achter het boek interview ik een schrijver over zijn of haar boek aan de hand van vijf korte vragen. Het interview is bedoeld als verdieping op de recensie van een boek. Deze Achter het boek staat in het teken van het boek Homoseksualiteit is geen keuze van Marie-Louise Klomp.

Even kort over Homoseksualiteit is geen keuze

Marie-Louise Klomp werd vanuit het niets geconfronteerd met de homoseksualiteit van haar man. Haar wereld stortte in. Tijd om erover na te denken en te rouwen, was er niet. Ze moest door voor haar acht maanden oude dochtertje. Om haar pijn en verdriet een plekje te geven en draaglijk te maken, begon ze met schrijven. Zo kon haar dochter later lezen, hoe moeilijk haar beide ouders het gehad hebben na hun echtscheiding.

De vragen

1. Hoe kwam je op het idee om dit verhaal te schrijven? Wat inspireerde je?
Wat mijn dochter en ik in het verleden mee hebben gemaakt, wilde ik eigenlijk vastleggen in een boekje, zodat zij dat later, ze was toen nog maar een baby, in alle rust terug zou kunnen lezen. In die verdrietige periode had ik al wel een soort dagboekje bijgehouden, gewoon wat krabbels in mijn agenda’s, en die ben ik later uit gaan werken tot een verhaal. Toen mijn huidige man mijn schrijfsels las, was hij zo onder de indruk van mijn manier van schrijven, dat hij me aanraadde om over dit onderwerp een echt boek te gaan schrijven. Eerst lachte ik hem nog uit, maar uiteindelijk wist hij me te overtuigen en te stimuleren met deze debuutroman als resultaat.

2. Lijkt de hoofdpersoon uit “Homoseksualiteit is geen keuze” op jou? Waarom wel of waarom niet?
De hoofdpersoon lijkt inderdaad op mij, omdat ik het verhaal heel erg vanuit mezelf heb geschreven. Zoals de hoofdpersoon reageert op gebeurtenissen, zo reageer ik ook. En ook ik ben een doorzetter, een overlever en een knokker. Ik kan soms weleens even in de put zitten, maar zie al snel weer de positieve dingen en allerlei redenen die het waard zijn om voor te knokken.

3. Wat vond je leuk aan het schrijven van dit verhaal? En wat niet?
Ik heb ontdekt dat ik een boek schrijven nog leuker vind dan een boek lezen. Ook als je zelf een boek schrijft, is het namelijk heel spannend en weet je nog niet helemaal waar je uiteindelijk uit zult komen. In mijn geval wist ik uiteraard wel hoe het af zou lopen, maar niet op wat voor manier ik daar uiteindelijk zou belanden. Zie het maar als een soort puzzel met allemaal eindjes die uiteindelijk allemaal bij elkaar moeten komen. Dat het verhaal me af en toe niet meer losliet, vond ik minder leuk. Ik had dan de grootste moeite om weer gewoon te functioneren. Het was maar goed dat ik toen al met mijn werk als journaliste was gestopt.

4. Kun je iets meer vertellen over het schrijfproces van dit boek?
Ik had al heel wat gegevens in mijn agenda’s gekrabbeld en hoefde er dus alleen nog maar een verhaal van te maken. Als journaliste was ik gewend om heel kort en bondig te schrijven, maar om een boek te schrijven moet je juist heel uitgebreid van stof zijn. En dat was nog even een dingetje. In het begin liet ik mijn man regelmatig stukjes lezen en die wees me dan steeds op mijn oude gewoontes. Hij heeft me toen regelmatig uitgedaagd om van een bladzijde er minstens drie te maken. ‘Omschrijf wat je ziet, wat je voelt, wat je ruikt’, was dan zijn commentaar. Toen ik dat eindelijk door begon te krijgen, werd het schrijven pas echt een genot. Nadeel was wel dat ik soms zo diep terug ging in mijn verleden om te voelen wat ik toen voelde, dat ik daar erg emotioneel van werd en er heel wat tranen hebben gevloeid. Een groot voordeel was dat ik daardoor steeds meer begrip kreeg voor de tegenpartij in dit verhaal.

5. Wat wil je de lezers nog meegeven over dit boek?
Ik wil de lezers meegeven, nee, op het hart drukken, om mensen nooit in een hokje te stoppen. Laat mensen zijn zoals ze zijn, ook al is dat anders dan dat wij als ‘normaal’ beschouwen. Geef mensen de ruimte. Er zijn nog teveel mensen die niet durven te zijn wie ze zijn. Hetero, homo, biseksueel of transgender. Het zijn allemaal mensen met een hart, die hunkeren naar liefde en erkenning. Laten wij hen die dan ook geven.

Bedankt Marie-Louise voor je tijd en moeite om mijn vragen te beantwoorden!

Mijn recensie van “Homoseksualiteit is geen keuze” is hier te lezen.

Liefs,

Veronique

*Meer informatie over Achter het boek is hier te vinden.
*Dit boek is een recensie-exemplaar. Meer informatie over recensie-exemplaren vind je hier.
*Dit artikel bevat affiliate links. Meer informatie is hier te vinden.

Koop hier de boeken uit het artikel:Boeken algemeen

2 Replies to “Achter het boek: Interview met Marie-Louise Klomp over Homoseksualiteit is geen keuze”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Controle *

CommentLuv badge