Lezen met tegenzin?
Ik vind lezen leuk. Dat weet inmiddels iedereen. Afgelopen dagen had ik echter een ander gevoel. Het was een gevoel dat ik nog nooit heb gehad. Als ik ergens aan begin, dan maak ik het ook af. Ook met boeken. Wanneer ik aan een boek begin, dan lees ik hem uit.
Ik las het boek Wij twee van Nicholas Sparks. Het was een boek dat ik heel graag wilde lezen en waar ik echt naar uitgekeken heb. Het liep echter een beetje anders…
Tegenzin
Na een aantal dagen kreeg ik tegenzin. Ik had geen zin om in ‘dat’ boek te lezen en eigenlijk wilde ik iets anders lezen. Het lezen ging me tegen staan. Lezen moet leuk blijven en het is een hobby, dus moet het leuk zijn, maar dat was het niet meer. Ik wilde niet door lezen. Het was een gevoel dat ik nog nooit had gehad. Uiteindelijk besloot ik om het boek weg te leggen en niet verder te lezen. Ik was onder de indruk van dit gevoel en ervoer een gevoel dat ik niet kende. Het was een mooie les.
Geen recensie
Ik heb daarom besloten geen recensie te schrijven over het boek Wij twee van Nicholas Sparks. Het is niet fair om een recensie te schrijven over een boek dat ik niet heb uitgelezen. Een van mijn regels is om een boek helemaal uit te lezen en dan een eerlijke recensie te schrijven. Dat gaat nu niet. Daarom heb ik het boek ook geen beoordeling gegeven en telt hij niet mee voor mijn reading challenge.
Soms kan een boek verkeerd uitpakken en vind ik het niet leuk. Wil dit zeggen dat het een slecht boek is? Nee, natuurlijk niet. Lezen is heel persoonsafhankelijk en iedereen ervaart een boek anders. En… eigenlijk is dat heel mooi. Misschien kan het boek iemand anders wel bekoren en hij of zij vindt het een te gek boek. Dat mag! Smaken verschillen en dat is alleen maar goed.
Ik leerde door deze ervaring een nieuw gevoel kennen en dat heeft me weer iets geleerd.
Heb jij al eens een boek weggelegd?
Liefs,
Veronique
Ja, het meisje in de trein.. je leest op veel plaatsen lyrische reacties…. ik geraakte er niet doorheen.
Ik vond dit boek juist spannend! Maar moet wel zeggen, je moet er met het koppie bijblijven, anders kan je inderdaad de draad kwijt raken.
Leuk om te lezen dat iedereen anders over een boek denkt. Ik vind dat heel fascinerend!
Ja… de film vond ik niks…
Ik was ook teleurgesteld van de film. Boek is veel beter en spannender.
Ik heb de film afgekeken, maar ik kwam er gewoon niet in. Ben wel benieuwd naar het nieuwste boek van de schrijfster. In het water heet het dacht ik.
Hier ook. Snapte de hype niet 😉
Hihi
Ja is mij ook overkomen. Vooral na een lange periode van lezen in een zelfde genre. B.v SF Daar kun je dan ineens genoeg van hebben. Maar meestal pakte ik het later toch weer op
Leuk om te lezen. Ik varieer in genres en verschillende soorten verhalen. 🙂
Ja, is me meerdere keren overkomen. O.a.metveen boek van Stefan King. Titel is me ontschoten. Een vent werd door een wilde hond verscheurd. En dat werd zo levendig verteld, dat ik er niet goed van werd. Heb toen een paar pagina’s overgeslagen,zelfs, maar kwam niet door het boek heen.
Lezen moet inderdaad leuk blijven. Vroeger de verplichte boeken lezen op school had gezorgd dat ik jaren niet meer voor mijn plezier een boek ging lezen. Gelukkig uiteindelijk wel weer begonnen, gelukkig.
Ja! De verplichte boeken op school vond ik wel meevallen. Maar ik merkte dat bij anderen dat daardoor het plezier wegviel. Jammer, want lezen is leuk en moet leuk blijven!
Zopas nog ’13 minutes’ moeten wegleggen, maar ik rate en review ook DNF-boeken want meestal zit er bij mij wel een concrete reden achter en niet zo zeer een gevoel. 🙂 Alleszins: boeken wegleggen moet kunnen! Sometimes it’s just not your cup of tea.
En zo is het!
Ja, regelmatig. Zoals ‘Meisje in de trein’, ‘Ik ben pelgrim ‘, en nog meer. Soms probeer ik het voor de 2e keer. En als dat weer niet lukt, dan breng ik het boek naar de kringloop. Maar boeken die ik wel erg goed vind, lees ik voor n 2e of zelfs 3e keer!
Ik lees ook boeken meerdere keren. Zeker als ik een boek heeeeel goed vond! Zo las ik De Geheugenman van David Baldacci al 4 of 5 keer. 🙂
Ja 2 ofzo tot nu toe gehad. Komt bij mij niet echt snel voor. Als ik het aan de kant leg probeer ik het later wel weer. Lukt dan ook echt niet stop er echt mee.
Leuk om te lezen! 🙂
Veronique onlangs geplaatst…Lezen met tegenzin?
Ik vind het zelf heel moeilijk om een boek weg te leggen en doe het dus eigenlijk nooit. Sowieso niet bij recensie-exemplaren, omdat daar een recensie wordt verwacht. Ik hoop altijd dat er iets is dat mijn interesse wekt zoals met het boek dat ik nu aan het lezen ben (hoewel het nog niet trekt).
Judith onlangs geplaatst…Het modeproject – Susan Juby
Recensie-exemplaren lees ik ook altijd uit. Ik hoop altijd op iets leuks 😉
Als het een recensie exemplaar is lees ik het hoe dan ook uit. Het is me wel al eens voorgekomen dat ik echt mezelf moest dwingen om het boek te gaan lezen. Niet fijn, maar wel een heerlijk gevoel als je het boek dan uit hebt.
Veronique onlangs geplaatst…Angelique Haak – Een nieuw begin
Ik lees ook de recensie-exemplaren. Dan moet het… maar het gevoel is inderdaad lekker achteraf als het boek uit 🙂
Leuk en herkenbaar stuk! Zoals iedereen al zegt, is het bij een recensie exemplaar natuurlijk van belang dat je een boek uitleest, en dat is me al vaak tegengevallen. Daarom heb ik ook met mezelf afgesproken dat wanneer ik een boek lees waarvan géén recensie geschreven hoeft te worden, ik hem na 50 pagina’s mag wegleggen als ik er niet doorheen kom. Soms is dat omdat het niet mijn soort boek is en dan doe ik hem ook weg. Is het gewoon niet het moment voor dat boek, zet ik hem terug op de kast zodat ik hem op een later (beter) moment nog eens kan oppakken.
Suzan onlangs geplaatst…Recensie: Wij Twee van Nicholas Sparks
Helemaal mee eens. Misschien wordt Wij twee van Nicholas Sparks wel mijn boek. En misschien past het dan wel bij mij. 😊
Ja ik had dat met Jo Speedboot van Tommy Wieringa, en Eilandgasten van Vonne van der Meer. Zij schreven zo uitgebreid gedetailleerd, en lieten dus weinig ruimte om de fantasie aan jou over te laten, om dat in te vullen. En dat maakt lezen zo leuk! Daarom is het lezen van een boek na het bekijken van een film ook zo’n tegenvaller. Je mist complete zaken die wel in het boek beschreven worden. Als je het boek voor het bekijken van een film leest, bevalt mij dat beter.
Na een film kan ik het boek niet meer inbeelden. Dan kan ik mijn eigen fantasie niet de vrije loop laten. Dat vind ik juist het leukste. Bedenken hoe een personage eruit ziet. Dat had ik bij Fifty Shades heel erg. Mijn Christian was heel anders dan die in de film. Jammer genoeg.. kan ik nu alleen nog de boeken lezen met die acteur in mijn hoofd. Jammer!
Ik vind het vooral typisch dat je meteen commentaar krijgt als je ietwat kritisch bent over een boek. Ik las van de week Iene Miene Mutte en vond het erg twijfelachtig. Veel fouten, verwisselde namen etc. Daar blog ik dan ook niet over, maar plaatste mijn leesbeleving op Hebban. Ik geef daar ook in aan dat ik de schrijver een “tweede kans” gun, ik ga dan ook met volle moed zijn tweede boek lezen.
Anya Niewierra schreef trouwens een goeie column over “gehypte” boeken. Meer kuddegedrag, beter gezegd 😉
http://perfecteburenleesclub.blogspot.nl/2017/10/moordwijf-anya-niewierra-blogt.html
José onlangs geplaatst…Karen Rose – In het vizier
Ik probeer wel altijd met respect de schrijver te behandelen. Ik las het boek Ik was pas dertien van Lea Laasner.. en ik vond het niet goed. Ik heb toen een eerlijke recensie geschreven over het boek (wel met respect voor de schrijver), omdat ik het belangrijk vind om het wel te bespreken. Een recensie moet wel goed onderbouwd worden. Dat vind ik belangrijk en altijd met respect voor de schrijver. 🙂