Recensie: Dochter – Rosamund Lupton

In november was ik bij het Boekenfestijn in Maastricht. Daar kocht ik het boek Dochter van Rosamund Lupton. Ik kende de schrijfster van het boek niet, maar het verhaal sprak me aan. De cover vind ik perfect bij de winter passen.

Het verhaal

Yasmin en haar dove dochter Ruby komen aan in Alaska. Daar krijgen ze te horen, dat Matt is omgekomen bij een ramp in het verre noorden. Matt is de man van Yasmin en de vader van Ruby. Yasmin gelooft dit niet en gaat samen met Ruby op zoek naar Matt. Samen trekken ze door het barre winterlandschap.

Ze moeten schuilen voor een sneeuwstorm en dan realiseert Yasmin zich dat ze gevolgd worden…

Mijn mening

Het verhaal begint direct en er is geen opbouw. Het tempo blijft het hele verhaal hoog.

De schrijfstijl van Rosamund is heel fijn en er zit veel humor in het verhaal. Het verhaal heeft me een paar keer goed laten lachen. Ruby, het dove meisje, is heel goed uitgewerkt en is een interessant personage. Ze heeft hele droge humor en je leert haar in het verhaal goed kennen. Yasmin wordt minder goed uitgewerkt en blijft meer op de achtergrond.

Het verhaal speelt zich merendeel af in één ruimte. Dit zou snel saai kunnen worden, maar dat is in dit verhaal niet het geval. Door onverwachte gebeurtenissen blijft het spannend. De beschrijvingen van Alaska en de kou zijn heel goed gedaan. Je kunt je goed inleven in de kou.

Sommige stukken zijn echter een beetje onduidelijk. Het is alsof er delen van het verhaal missen. Hierdoor wordt het geen geheel meer. Het einde liet me verward achter. Het verhaal begon goed, maar eindigde teleurstellend.

Dochter is een winters verhaal met veel humor.

Liefs,

Veronique

*Meer informatie over recensies is hier te vinden.
*Dit artikel bevat affiliate links. Meer informatie is hier te vinden.

Dit boek kopen?