Recensie: Achter gesloten deuren - B.A. Paris

Achter gesloten deuren - B.A. Paris Al een tijdje zag ik het boek Achter gesloten deuren van B.A. Paris voorbij komen. Het deed me direct denken aan het televisieprogramma Achter gesloten deuren. Dat leverde een dubbel gevoel op. De voorkant vond ik interessant en riep vragen op. Ik las het verhaal en ik vond… het apart.

Het verhaal

Het verhaal gaat over Jack en Grace. Zij zijn het perfecte koppel. Jack is knap en rijk, Grace is charmant en elegant. Ze zijn altijd bij elkaar en dat maakt het moeilijk om Grace beter te leren kennen. Je zou dit ware liefde kunnen noemen. Maar anderen vraag zich waarschijnlijk af waarom Grace haar telefoon nooit opneemt of waarom ze nooit op bezoek komt. Ze heeft geen werk en zou zo langs kunnen komen. En… waarom heeft een slaapkamer van hun huis tralies voor het raam? Hebben zij een perfect huwelijk? Of is het een perfecte leugen?

Mijn mening

Ik was al heel lang nieuwsgierig naar dit boek. De flaptekst klonk heel interessant en ik was geprikkeld om het te lezen.

Het verhaal kwam traag op gang en het duurde even voor ik erin zat. Tijdens het lezen wil je weten wat er aan de hand is en het duurt even voor je hier achter komt. Dit gevoel schept een verwachting, een belofte voor wat komen gaat. Toen ik erachter kwam, dacht ik: “o..” Ik was niet overtuigd en ik hoopte dat er nog iets zou komen, waarvan ik dacht: “Wow.” Dat gevoel kwam pas tegen het einde bij mij. Meer verklap ik niet…

Er zijn twee duidelijke verhaallijnen en die lopen mooi in elkaar over. Ze zijn duidelijk aangegeven en dat maakte het lezen erg aangenaam. De schrijfstijl is eenvoudig en het leest fijn. Het verhaal is wel origineel, maar het miste een twist. Het was een beetje voorspelbaar.