Recensie: De doodsvogel – Samuel Bjørk
‘Ik reis alleen’ van Samuel Bjørk was het eerste boek dat ik las van deze schrijver. Dit boek vond ik erg goed en ik keek uit naar een vervolg met Mia Krüger en Holger Munch. En daar was dan ‘De doodsvogel’. Mijn zusje kreeg hem voor haar verjaardag en ik mocht hem ook lezen.
Het verhaal van De doodsvogel
Er wordt een lichaam van een meisje gevonden. Ze is naakt en ligt tussen veren met een witte lelie in haar mond. Tijdens het onderzoek naar de dader krijgen ze een filmpje in handen. Hier is het meisje nog levend te zien, alleen de omstandigheden zijn zo bizar crue (echt! Die Bjørk heeft een fantasie…). Ze zien ook iemand in een pak met veren. Dit is de doodsvogel.. Naast het hoofdverhaal spelen ook de persoonlijke verhalen een grote rol in dit verhaal. Mia wil zelfmoord plegen en de dochter van Munch heeft een affaire met een nogal vreemd figuur…
Mijn mening
Laat ik eerlijk zijn: het boek viel me tegen. Ik begon met grote verwachtingen, want ik vond Ik reis alleen heel goed. Het was origineel en ik vond het verhaal goed. Dit keer kon ik niet in het verhaal komen. Er waren zoveel verhaallijnen en personen dat ik het spoor bijster raakte. Hierdoor miste ik de grote clue en snapte ik het einde niet.
De opzet is het eerste als het eerste boek. Het boek heeft verschillende delen en die zijn verdeeld in korte hoofdstukken. Dit hield de vaart goed in het boek. Het boek is meer een psychologische thriller en het is gericht op de vraag: wie is de dader?
De schrijfstijl van het boek vond ik prettig en dat leek heel erg op het eerste boek. De stijl heb ik wel als prettig ervaren. Ik vond het een apart verhaal en het gaf me een heel onaangenaam gevoel. Jammer! Gelukkig kunnen smaken verschillen.
Heb jij het boek gelezen?
Liefs,
Veronique
Dit artikel bevat affiliate links. Koop je via mijn link een artikel (iets anders dan boeken mag ook) dan krijg ik een commissie! Jij merkt er niks van, maar je steunt wel Veronique’s Boekenhoekje. Meer informatie is hier te vinden.
