Recensie: Oscar - Yvonne Franssen - Veronique's Boekenhoekje

Van Futuro Uitgevers kreeg ik de thriller Oscar van Yvonne Franssen al opgestuurd. Het was een vooruitleesexemplaar en dat is altijd bijzonder. Je leest een boek voor het uitgebracht is. Vanaf vandaag kun jij hem ook lezen! Ik ga je snel meer vertellen over deze spannende thriller! Lees je mee?

Het verhaal van Oscar

Hier gaat ‘Oscar’ over:

“Mijn hart staat stil. Ik heb de tegenwoordigheid van geest om de motor uit te zetten. Daan kijkt verstoord op. ‘Waarom rijden we niet?’ Ik negeer hem. Ik staar via de achteruitkijkspiegel naar de plek op de achterbank waar ik twee minuten geleden de Maxi-Cosi met Oscar erin in de gordel heb vastgeklikt. De Maxi-Cosi staat nog keurig op zijn plek. Leeg. Op de achterbank ligt een spijkerjasje van Daan, meer niet.”

In de psychologische thriller ‘Oscar’ verandert Ilse’s leven in een ware nachtmerrie als haar vier maanden oude zoontje Oscar op klaarlichte dag verdwijnt. Een grootscheepse zoekactie wordt op touw gezet en al gauw lijkt er een verband te bestaan met een moordzaak en de mysterieuze verdwijning van een baby uit het verleden. Maar welke rol speelt Ilse zelf in deze kwestie? En wat heeft de rechercheur die de zaak onderzoekt te verbergen?

Mijn mening

De cover van ‘Oscar’ is prikkelend. Letterlijn en figuurlijk. Het is een cover die door zijn eenvoud zal opvallen. Het begin is spannend en het triggert je. Het maakt je nieuwsgierig naar meer.

Het verhaal begint direct. Er is geen ruimte voor een langzame opbouw en het verhaal op je gemak leren kennen is er zeker niet bij. Je wordt direct in het verhaal gegooid. Het is vanaf de eerste pagina spannend.

Er zijn verschillende verhaallijnen. Het hoe en wat ga ik je niet verklappen, maar ik kan je wel iets vertellen over Ilse. Zij is de moeder van Oscar en ze is apart. Iets anders kan ik het niet noemen. Ik kan mijn vinger er bij haar niet op leggen. Ze laat sowieso niet het achterste van haar tong zien. Haar persoonlijkheid geeft wel het mysterieuze tintje aan het verhaal. Zonder haar was het verhaal minder geweest. Ze heeft een belangrijke rol. De namen van de andere personages en de relaties onderling gooide ik regelmatig door elkaar. Het duurde even voor ik de relaties onderling goed had. Hierdoor snapte ik soms bepaalde wendingen niet. Ik moest het dan nog een keer lezen, om er uiteindelijk achter te komen dat het verdomd goed in elkaar zit.

De stijl van Yvonne Franssen is vlot. De spanning wordt zorgvuldig opgebouwd. Eigenlijk moet het verhaal gewoon uit, omdat je wilt weten hoe het allemaal zit.

En dan nog even over het einde. Ik ga niks weggeven, maar je krijgt echt nog even een trap na. Heerlijk! Het is een goede afsluiting. Ik houd ervan!